Help, ik heb geen passie!

Het hebben van een passie lijkt tegenwoordig wel een must voor je loopbaan. Het is een aanlokkelijk beeld: weg uit die voorspelde, saaie baan, waar je misschien wel financiële zekerheid door hebt, maar waar je ook niet meer echt gelukkig van wordt. Doen wat je werkelijk wil! Van je hobby je werk maken. Ik geef toe. Dit soort verhalen zijn ook het summum in loopbaanland. Wie wil dat nou niet? Je droom volgen. Een B&B beginnen in Frankrijk. Stoppen met je baan als marketingmanager en edelsmid worden, omdat je dit van kinds af aan al leuk vond. De loopbaanvraag die voor deze groep mensen geldt is dan ook niet zozeer wat wilik nu eigenlijk? Maar durf ik de stap te wagen? Durf ik mijn vaste zekerheden los te laten en te vertrouwen op een ongewisse stap? 

De verborgen schat

Hoewel ik het idee om te volgen wat je van binnenuit wil van harte kan ondersteunen, merk ik ook een keerzijde van de nadruk op dit type succesverhalen. Als een bijproduct van deze verhalen in bladen en programma’s op tv lijkt de gedachte te hebben postgevat dat iedereen zo’n duidelijk vastomlijnde passie heeft. En als je die niet hebt, dan moet je hem nog ontdekken. Als een soort nog verborgen schat zit ergens diep van binnen een onontdekte passie. Nu alleen nog graven en die passie zien te vinden! Ik merk steeds meer dat dit onbewuste beeld de manier waarop mensen naar loopbaanontwikkeling kijken beïnvloedt.

En wat als je niet weet wat je wil?

Het nadeel van de verborgen schat gedachte is dat voor een groot deel van de mensen geldt dat ze niet 1 duidelijk vastomlijnde passie hebben. Ook niet verstopt ergens diep vanbinnen. En dan werkt het beeld van de nog onontdekte schat belemmerend. Nog los van de frustratie en teleurstelling over het niet hebben van die ene duidelijke passie, belemmert het ook om in beweging te komen. Zolang je niet weet wat je echt wilt, kun je ook niets doen is de gedachte dan. In plaats van het beeld van de verborgen schat diep in je binnenste zou ik daarom een ander beeld willen neerzetten. In dit beeld is het beter leren kennen van je drijfveren een wegwijzer bij het maken van loopbaanstappen. Loopbaanontwikkeling zie ik dan alsde mogelijkheidom stap voor stap een baan te vinden die dichter bij je drijfveren ligt. 

De wegwijzer

Ik geef toe dat het wegwijzer beeld minder romantisch is dan de verborgen schat gedachte. Maar wel realistischer en toch niet saai, vind ik persoonlijk. In dit wegwijzer beeld zitten namelijk twee belangrijke aspecten: drijfveren en het stap voor stap aspect. De term drijfveren sluit aan bij wat je van binnenuit wil. Waar je blij van wordt, waar je energie van krijgt en wat jij van waarde vindt. Door dit in abstractere termen in kaart te brengen (zonder er direct een eenduidig beroep aan te hangen) kom je tot een beschrijving van een aantal essentiële elementen waaraan een ideale functie voor jou zou moeten voldoen. Het stap voor stap element geeft aan dat je niet in 1 keer je droombaan hoeft vinden, maar dat je daar in stappen dichterbij kan komen.

Drijfverenprofiel

Een abstractere omschrijving van een richting in drijfverentermen is bijvoorbeeld die van Mariska. Zij zat in een commerciële functie en voelde dat ze daar niet meer gelukkig in was. Na een uitgebreid persoonlijk zelfonderzoek beschreef ze haar drijfverenprofiel als: verbinding met mensen, dienstverlening, duidelijkheid en structuur en praktisch bezig zijn. Deze beschrijving is weliswaar niet een duidelijk vastomlijnde passie of een eenduidig beroep, maar geeft wel richting en ruimte. Wat daarop volgt is een fase van een meer intuïtieve verkenning in combinatie met de toetsing op haalbaarheid. Pas door in beweging te komen en te verkennen ga je ook voelen welke keuze een goede volgende stap is. Zo kwam Mariska na een verkenning van verschillende (bij haar drijfverenprofiel passende) opties uit op doktersassistente. Iets wat zij vooraf nooit bedacht zou hebben. 

Dichter bij jezelf

Soms kan uit deze verkenning een verassende stap komen, zoals de stap van Mariska. Soms kunnen stappen ook kleiner zijn. Dat bijvoorbeeld blijkt dat je vooral meer duidelijkheid en structuur nodig hebt. Of dat je iets meer creativiteit in je werk wil. Of dat vooral de sfeer voor jou belangrijk is. Een stap in dezelfde richting, maar meer passend bij een belangrijke drijfveer kan al meer gevoel van ontspanning, plezier en geluk geven. 

Ook op deze meer geleidelijke zoektocht kom je dus stap voor stap steeds dichter bij jezelf. 

Hoe meditatie mij helpt om mijn koers te bepalen

Als jongvolwassene kon ik nog niet kiezen. Mijn oplossing bij het kiezen tussen twee opties was: beide doen! Zo koos ik twee afstudeerrichtingen en twee stages. Maar die oplossing houdt een keer op. Toen ik na mijn afstuderen moest kiezen tussen twee banen, probeerde ik het met een voor- en nadelen lijstje. Maar daarmee kwam ik er niet uit. Persoonlijke keuzes blijken niet te vatten in voor- en nadelen lijstjes.

Persoonlijke keuzes 
Inmiddels zo’n 25 jaar wijzer, weet ik dat persoonlijke keuzes niet rationeel te maken zijn. Al blijft het wel verstandig om je gezond verstand en realiteitszin erbij te gebruiken. Dat wel. Voor je het weet zit je anders in een B&B op een berg in Spanje zonder vooraf de contracten te hebben geregeld. Dat soort dingen. Maar het weten wat wijs is om te doen, wat voor jou de beste koers is, dat geeft je lichaam aan. Wanneer enthousiasme slechts oppervlakkig is en niet realistisch (zoals het ondoordachte B&B voorbeeld), dan zal je lichaam dat ook aan geven in de vorm van onrust. Maar wanneer het klopt geeft je lichaam dat ook aan. Dit zie ik regelmatig in coachsessies gebeuren. Bij het verkennen van opties of oplossingsrichtingen is er een tijd lang spanning, twijfel en onrust. Het is altijd weer een mooi moment als er een passend antwoord is gevonden. Er ontstaat dan een soort van ontspanning en rust, waarbij je allebei voelt: dit klopt.

Afstemmen
Zo helpt mediteren, en op andere manieren stilstaan bij mezelf, mij altijd weer in het vinden van de juiste koers. Gelukkig mag ik binnenkort weer in mijn meditatiegroep de tijd te nemen om af te stemmen op mijn koers voor de komende tijd. Afstemmen zie ik als een combinatie tussen afstemmen op mijn lichaam en iets wat hoger is. Al weet ik niet wat dat hogere is. Noem het inspiratie. Door stil te staan bij mezelf, fysiek te ontspannen, komen er ideeën op. Dit vanuit rust ideeën laten opkomen is iets wezenlijk anders dan in een piekermodus blijven ronddraaien in gedachten. Vervolgens laat ik de opgekomen ideeën bezinken in mijn lichaam en wordt vaak helderder welke ideeën goed zijn om te volgen.

Weten
Als jongvolwassene wist ik onbewust dus al dat persoonlijke keuzes niet te maken zijn op grond van alleen rationele argumenten. Ik besloot daarom maar om de baan te kiezen die intuïtief het beste voelde. Intuïtief wist ik het natuurlijk al lang. Ik stel me zo voor dat mijn intuïtieve kant stiekem een beetje moest lachen om al mijn inspanning in voor- en nadelen lijstjes. In plaats van het maken van die lijstjes weet ik nu dat het beter werkt om verschillende opties te visualiseren en te voelen hoe je er fysiek op reageert. Als je voelt dat je rustig wordt, je energie meer gaat stromen, je een blij gevoel krijgt of je je hart meer voelt, dan weet je dat je goed zit!

Leven vanuit je drijfveren

Als kind hield ik ervan om hutten te bouwen, ontdekkingsreizigertje te spelen, te dansen en te turnen. Ik was een initiatiefrijk kind. Een klassenvertegenwoordigerstype met allerlei ideeën. Tegelijkertijd was ik gevoelig. Ik voelde stemmingen aan en had als kind al observaties en reflectieve gedachten over gedrag van andere kinderen.

Afstemmen op licht en hoop

Afstemmen op licht en hoop.


Ik stap de grote hal van het Wilhelmina Kinderziekenhuis binnen. Dezelfde grote hal van het WKZ waar ik nu met een vrolijke tiener naar binnenstap voor een dag controle, betrad ik tien jaar geleden met lood in mijn schoenen. Lees meer

Volg jij je eigen pad?

Wat afgelopen tijd de meeste indruk op mij heeft gemaakt is de Creatiewandeling die ik samen met een vriendin heb gemaakt. Dit is een wandeling in de natuur waarbij je je je laat inspireren door wat je opvalt rondom een bepaalde persoonlijke vraag. 

Het doorbreken van gedragspatronen via je lichaam

Toen Martha bij mij kwam voor een coachtraject vroeg zij zich af of ik haar kon helpen om beter haar grenzen aan te geven.

Hoe oud is jouw zelfbeeld?

Een vraag die veel cliënten in coachtrajecten aan mij stellen is: hoe ontwikkel ik meer eigenwaarde of hoe krijg ik een positiever zelfbeeld? Dit is inderdaad een goede vraag. Meer nog dan het ontwikkelen van zelfvertrouwen, dat wil zeggen: vertrouwen op je eigen kunnen,

Het aanpakken van stressreacties via je lichaam

Willem-Jan kwam bij mij voor coaching omdat hij last had van onverklaarbare moeheid. Als hij lang zo door zou gaan zou hij omvallen. Willem-Jan was al 15 jaar lang een succesvolle manager: